Zo net na de feestdagen, zit ik te denken aan de thuislozen.. Zij brengen deze dagen meestal alleen door. Zo denk ik aan Kees. Kees woonde met meer mensen in huis, maar is in juni 2000 op straat gezet. Na een aantal maanden op straat te hebben geslapen huurt hij een kleine, vochtige kelder.

Kees is eind vijftig, heeft te snel vertrouwen in mensen en is niet zo handig met formele zaken. Kees is arbeidsongeschikt, maar werkt zes dagen in de week als vrijwilliger bij een timmerman. Daar zorgt hij dat het opgeruimd blijft en doet kleine boodschapjes. Zo heeft hij het gevoel iets te kunnen betekenen voor anderen.

Als Kees in zijn kamer woont informeert hij bij de gemeente of hij zich niet moet inschrijven in de Gemeentelijke Basis Administratie. Nee, wordt er gezegd dat moet je huisbaas doen. Dus hij stapt naar zijn huisbaas en vraagt of hij hem wil inschrijven. Na een poosje informeert Kees bij zijn huisbaas hoe het ermee staat. Zijn huisbaas geeft een vaag antwoord. Kees heeft het gevoel dat het niet helemaal klopt. Hij vertelt het verhaal aan Piet, de man voor wie hij werkt. Piet heeft via de Straatmagazine gelezen over de straatadvocaat. Hij belt de straatadvocaat, om te bekijken of ik Kees kan helpen. Ik maak een afspraak met Kees.

Het eerste wat we doen is naar de gemeente stappen. Daar schrijft Kees zich in in de Gemeentelijke Basisadministratie. Belangrijker nog hij schrijft zich uit op het adres waar hij op straat gezet is. Dat is allemaal niet door zijn huisbaas gebeurd. Zo zie je maar, hij had erop vertrouwd dat zijn huisbaas het zou doen, die had dat immers beloofd.

Dan vertelt Kees dat er waarschijnlijk iets mis is gegaan met een boete die hij in januari 2001 heeft gekregen van de RET. Hij had per ongeluk 1 keertje in de tram gezeten zonder strippenkaart of geld op zak. "De meneer heeft alles opgeschreven en zou een acceptgirokaart sturen, die heb ik niet gehad, maar dat is wel al tien maanden geleden. Hij vroeg ook waar ik woonde, ik heb het adres van mijn kelder opgegeven." Ik heb voor Kees navraag gedaan bij de RET. Wat is er gebeurd. De RET kijkt in de Gemeentelijke Basisadministratie, ziet dat Kees volgens deze administratie ergens anders woont. De RET concludeert hieruit dat Kees een 'vals' adres heeft opgegeven. Dus ze sturen de acceptgiro naar het huis waar Kees uitgezet is. Daar willen ze niets meer met Kees te maken hebben en hebben ze de brieven weggegooid. Inmiddels is heeft de RET een incassobureau ingeschakeld om te zorgen dat Kees zijn boete gaat betalen. Zo'n bureau doet dat niet voor niets. Dus de boete is hierdoor inmiddels vier keer zo hoog geworden. Als ik dit aan Kees vertel zegt hij: "die meneer zou het opsturen, en ik woonde toch ook in de kelder." Tja, dat klopt ook wel, maar Kees had er zelf voor moeten zorgen dat hij goed in de Gemeentelijke Basisadministratie staat, daar waar hij woont. Een dure les, maar zo zit het in Nederland in elkaar.

Niki Schipper, tijdelijk Straatadvocaat Rotterdam, december 2001. Gepubliceerd in Straatmagazine